TOP TEKSTY
Tajemnice szczęśliwych związków cz.6
W POSZUKIWANIU DOSKONAŁOŚCI
„Dziwny jest ten świat…”, śpiewał niesamowitym głosem Pan Czesław Niemen. Z pewnością warto jest się tym światem zadziwiać. Ja się dziwuję w zachwycie, choć również z miłością do ludzi potrafię czasem stanowczo potrząsnąć nimi dla opamiętania. Przyglądam się swoistej „jogurtyzacji” relacji partnerskich. Takie określenie mi przyszło do głowy, bo obserwuję na półkach sklepowych coraz to nowe smaki jogurtów. Nie jem, ale lubię podczas zakupów przyglądać się wszelkim działaniom marketingowym mającym na celu skuszenie klienta, by kupił. Lubię wyławiać te różne misterne manipulacje ludzkimi mózgami, żeby szły za dźwiękiem fujarki podprogowych przekazów, jak szczury nad krawędź przepaści szły za szczurołapem z Hameln. Towaru na półkach jest mnóstwo, do wyboru, do koloru. Jesteśmy coraz bardziej finansowo zasobni, zmieniamy więc auta coraz częściej, ubrania kupujemy wciąż nowe, bo mody się zmieniają co sezon, wchodzą nowe modele samochodów, remontujemy mieszkania, wymieniamy meble, kolory na ścianach, podłogi. Codziennie spotykamy nowe produkty spożywcze, inaczej zapakowane, w innych kształtach, rozmiarach, z innymi przyprawami, w nowych konfiguracjach połączeń. Rzeczone jogurty na przykład, marakuja z liczi albo guawa z pitają, kto by jadł nudne jabłko z marchewką. Wciąż musi być coś nowego, lepszego, słodszego, smaczniejszego, modniejszego. Na mediach społecznościowych trzeba się pokazywać na nowo, zmieniać wnętrza domów, destylacje podróży egzotycznych, hotele butikowe, potrawom wykwintnym robić zdjęcia, ubraniom w przymierzalni, fryzurom u fryzjera, makijażom u stylisty trzeba. Trzeba poruszać, trzeba zaskakiwać, dawać dowód bycia majętnym, ciekawym, nietuzinkowym. Świat instagrama jest piękny, modny, stylowy. No i co z tego? Jak to się ma do relacji? Co ta „jogurtyzacja” oznacza?
ZMIANA, ZMIANA, ZMIANA
Spotykasz kogoś, jesteście razem, przechodzicie pierwszy etap relacji, te wszystkie spektakularne fascynacje sobą, zachwyty, owacje na stojąco. Wychowani w świecie pozornego zbytku, nadmiaru, przesytu, ukształtowani w kulturze mam, cieszę się, nudzę się, albo coś mi nie odpowiada, więc zmieniam na nowy model. Zaczynacie podchodzić w ten sposób do wszystkiego. Nie tylko do filmu w telewizorze, gdzie jeśli coś nie pasuje, pstryk i na inny kanał, kanałów przecież są setki. Jeśli telefon nie ma jakiejś „niezbędnej” funkcji, apki, ekran za mały o pół cala, zmiana na nowy, a jak nie da operator nowego, to zmiana operatora. Samochód się zepsuł, albo stłuczka, czas go wymienić na nowy. W bucie starta podeszwa, nowe buty kupujesz od razu. Świat nietrwałości, przejściowości, doraźności, a w jego centrum ty i twoje zachcianki, potrzeby, które musisz już teraz zaspokoić. Nie ma przebacz, jak coś ich nie zaspakaja, to zmieniasz to szybko na nowe. Mózg ci się już do takiego stylu życia przysposobił i w zgodzie z tym mechanizmem działa. Nie masz czasu naprawiać, nie masz na to ochoty, w tym życiu migającym jak lampa stroboskopowa wybierasz rozwiązania, które nie wymagają atencji, uwagi, wysiłku, a poza tym nie dbasz o stare, skoro jest już nowe, świeże, dostępne, dające większą frajdę. Jak frajdę dawać przestanie, albo się zarysuje, zazgrzyta, to znowu wymienisz , bez kosztów, ciach, ciach i nowe już czeka pod drzwiami, z gwarancją bezpłatnego zwrotu.
AKCEPTACJA
Z człowiekiem jest tak, jak z płytą CD, którą w pradawnych czasach kupowało. Album jakiegoś wykonawcy, nawet gdy wielkim jest muzykiem, to jednak jest zróżnicowany. Jedne są lepsze, murowane hity, inne średnie, kilka razy posłuchać trzeba, by się spodobały, a są i takie mniej sprawne, na dopchnięcie, żeby album się z tych co najmniej dwunastu kawałków składał. Artysta uwielbiany, album wyczekiwany, z pietyzmem słuchasz całej płyty, z czasem nawet te słabsze kochasz, bo coś w nich pięknego słyszysz. Bywa, że po latach nawet ten kiedyś uznawany za słabszy wydaje ci się mocarny, zachwycasz się nim, odkrywasz płytę na nowo, ukryte znaczenia tekstów, instrument jakiś wyłowisz, głębię i siłę przekazu. Ale po co to robić? Łatwiej na tajdalu, albo na spotifaju słuchać tylko tych ulubionych, hitów, przebojów, odrzucać wszystko, co ci się nie spodoba.
Pisałem wczoraj o miłości, że po fazie początkowej fascynacji, fazie skoku hormonów przychodzi kolejna faza, która jest dojrzewaniem. Chodzi o dojrzewanie dla siebie nawzajem, wzajemne poznawanie, budowanie domu bliskości. Rozwój intymności, dbanie o wzrost drzewa życia relacji. Żeby to mogło się zdarzyć potrzebujecie podjąć tę ważną decyzję, o której też wczoraj pisałem. Decyzja jest następująca: ze świadomością, że drugi człowiek, jak ja, jest niedoskonały, postanawiam zaakceptować jego zalety i braki, jego trudy i znoje, to co w nim do mnie podobne i to, co nas różni od siebie. To, że jest teraz w tym wieku i to, że będzie się starzał, że będzie szwankował czasem, że będzie niedomagał.. Z wzajemnością tę akceptację również od niego dostajesz. Dajecie sobie tak, jak pisałem we wczorajszym poście, dajecie sobie nawzajem. Z tej akceptacji wzajemnej poczucie bezpieczeństwa w każdym z was rośnie, a to ja ważniejsza jest sprawa. Ono fundamentem się staje dla dalszej pracy nad waszym związkiem. Coraz bardziej świadomie „się dziejecie”, coraz bardziej uważnie, coraz bardziej razem. Tak oto nasienie miłości w glebie się osadza, kiełkuje, zapuszcza korzenie, rośnie, rozwija się, staje się gotowe, by owoce dawać.
Jeśli twój partner nie jest psychopatą, mimo tego, że nawet ciężko wam jest ze sobą, nie zrywajcie tak łatwo, tak od razu. Idźcie po pomoc, po wsparcie. Ci, co się zgłaszają i chcą kryzys przejść razem, pięknie w tej pracy wzrastają, tworzą fundament relacji, którą się mogą radować we dwoje. Nie spieszcie się z rozstawaniem. Pamiętajcie kochani, że nie ma miłości tam, gdzie jest jeden człowiek. Miłość się rodzi z wzajemnej akceptacji, wzajemnego szacunku dla odmienności drugiego człowieka. Razem możecie się nauczyć tego, możecie nauczyć się z sobą komunikować tak, żeby razem wzrastać, dojrzewać i cieszyć się z sobą miłością dojrzałą. Nawet jeśli was nikt tego w domu nie uczył, razem możecie się o to postarać, razem możecie, więc czerpcie z tego nawzajem dając sobie wszystko, co dobre i piękne. Wszystko co dobre i piękne już teraz w sobie macie. Wystarczy wyzwolić to z siebie.