TOP TEKSTY
Toksyczne relacje – relacje niedojrzałe cz. I
Jeśli wyjdziesz z relacji toksycznej, a nie przepracujesz swoich własnych uwarunkowań, istnieje wielkie prawdopodobieństwo, że przyciągniesz do siebie kolejną osobę, z którą znów stworzysz toksyczny związek.
Toksyczność nie musi wcale ograniczać się do związków. Relacje z rodzicami, dziećmi, przyjaciółmi, sąsiadami, szefami, podwładnymi, kolegami z pracy i klientami podlegają dokładnie tym samym mechanizmom. Czas epidemii, izolacji to warunki sprzyjające wyzwoleniu i eskalacji tych mechanizmów.
TRANSFUZJA TRUCIZNY
Partnerska relacja toksyczna nie musi się wcale charakteryzować nieustannymi bitwami, krzykami, rękoczynami, choć często i tak się dzieje. Może również przybierać bardziej wysublimowane formy, jak precyzyjna operacja dokonywana w maseczce na twarzy i sterylnych rękawiczkach na rękach. Obie trony pełnią rolę zarówno chirurga, anestezjologa, pielęgniarki, jak i pacjenta. W zależności od okoliczności przeskakują płynnie między tymi rolami widząc zazwyczaj drzazgi w oczach partnera, zupełnie nie dostrzegając swoich belek.
Przenoszenie na partnera pełnej odpowiedzialności za to co się dzieje jest wygodne, ale nieprawdziwe i uniemożliwiające jakąkolwiek pracę rozwojową. Uwielbiamy czuć się skrzywdzeni, a winnego naszej krzywdy widzieć w partnerze. Czujący się skrzywdzonym nie będzie skutecznie pracował nad swoim uwarunkowaniem, bo zbywa swoją odpowiedzialność i lokuje ją w partnerze. Najpierw potrzebuje więc przejrzeć na oczy, a to nie jest zbyt wygodne.
Pamiętaj, że każde moje kolejne zdanie może dotyczyć również ciebie.
SKŁADNIKI TRUCIZNY
Relacja toksyczna ma miejsce wtedy, gdy masz wrażenie, że głównym zainteresowaniem partnera jest jego własna osoba. Gdy ciągle tylko słyszysz z jego ust: ja, mój, mnie, a twoje potrzeby nie mają dla niego znaczenia, są wyśmiewane, bagatelizowane. Gdy twój partner często podważa twoją wartość, wątpi w ciebie, neguje twoje starania, zniechęca cię do rozwoju. Gdy nie czujesz się osobą wolną, niezależną, samostanowiącą, gdy masz wrażenie ugrzęźnięcia, więdnięcia, zniewolenia. Gdy czujesz się w tej relacji pod nieustanną kontrolą, patronatem, jak pod czujnym okiem wielkiego brata. Gdy masz poczucie ciągłej potrzeby dopasowywania się do oczekiwań swojego partnera. Gdy nie czujesz się w tej relacji swobodnie, czujesz skrępowanie, konieczność pilnowania się, uważania na to, co pomyślisz, co powiesz, co zrobisz, jakie emocje okażesz. Gdy nie znasz dnia, ani godziny wybuchu złości, ataku gniewu, szyderstwa, zarzutów, wymierzenia ci „zawsze uzasadnionej, sprawiedliwej” kary. Gdy krytykuje cię, daje ci na każdym kroku odczuć, że nie jesteś wystarczający taki, jaki jesteś. Gdy na porządku dziennym jest okazywana ci nadmierna zazdrość, co prowadzi do ograniczania relacji towarzyskich, odsuwania się od rodziny, przyjaciół i znajomych. Gdy główne emocje jakie dla siebie macie to złość, niechęć, agresja, obojętność, poczucie winy, poczucie krzywdy i zranienia. Gdy brak wam wspólnych tematów do rozmów, zainteresowań, radości bycia ze sobą. Gdy od dłuższego czasu kuleje wasze pożycie intymne, nie macie woli zmiany tego stanu rzeczy albo ogranicza się do seksu na zgodę, lub zgadzasz się na seks żeby partnera uspokoić, zadowolić. Gdy panuje między wami brak zaufania, wymiany energetycznej, poczucia bliskości, wzajemności, bezpieczeństwa, wsparcia. Gdy dla swojego partnera poddajesz się, rezygnujesz z potencjału szczęśliwego życia w zgodzie z sobą, zaprzeczasz sobie, swoim pasjom, planom, marzeniom. Jeśli choć 4 z tych objawów związku są dla was prawdziwe, możecie z dużą pewnością uznać waszą relację za toksyczną.