TOP TEKSTY
Zdrada, seks, miłość i partnerskie relacje czyli jak możecie się stawać świadomymi strażnikami miłości
Myślimy o seksie, mówimy o seksie, uprawiamy seks, budujemy relacje w oparciu o seks, łączymy się ze sobą w pary żeby mieć stały dostęp do seksu, rozwodzimy się ze względu na słaby seks, jego brak, albo wyobrażenie o czekającym nas lepszym seksie z innym partnerem, mamy w wyniku seksu dzieci, rodziny, zdrady, depresje, aktywność fizyczną, pieniądze, miłość, nienawiść, gwałty, morderstwa, filmy, muzykę, taniec, wojny, tabletki, motele, podróże, władzę i zniewolenie… Uff, mógłbym tak bez końca. Uprawiać seks? To też : - ) ale tym razem parę słów wam o nim napiszę.
Ci którzy mnie znają wiedzą, że od wielu lat pracuję z ludźmi indywidualnie, pomagam parom, prowadzę grupy warsztatowe w tematyce relacji i związków. Seksualność, jak już zauważyłem, jest bardzo ważnym czynnikiem determinującym jakość relacji. Postanowiłem pokazać wam jak objawiać się może w naszym życiu w zależności od naszego poziomu rozwoju. To co przeczytacie może poważnie zachwiać waszym dotychczasowym wyobrażeniem, obalić przekonania, otworzyć oczy, a przede wszystkim pomóc w bardziej świadomym cieszeniu się jednym z potencjalnie najpiękniejszych przejawów naszego istnienia.
Część z was wie już o tym, że w mojej książce „Jak się zabić, by zmartwychwstać”, która się niedługo ukaże w sprzedaży, prezentuję własną koncepcję Etapów Spójności Osobistej, czyli kolejnych poziomów, na które może wchodzić człowiek na drodze swojego życia. Nasza seksualność nam w tej drodze towarzyszy, a wraz z naszym rozwojem zachodzą w niej bardzo wymierne zmiany.
PRYMITYWNE INSTYNKTY PRZETRWANIA
Na niskim poziomie rozwoju, który ja nazywam Etapem Pierwotnym, naszą seksualność determinuje dosyć prymitywny instynkt, popęd charakterystyczny dla ssaków, który my ludzie potrafimy nazywać górnolotnie zauroczeniem, a nawet zakochaniem. Bywają okresy, że jest on tak silny, że aż wymyka się spod kontroli danego osobnika. Kiedy pojawia się taki impuls wywoływany jakimś silnym, bezrefleksyjnym bodźcem, człowiek ślepnie. Odurzony pożądaniem skacze na główkę do basenu niezależnie od tego, czy jest tam woda, a jeśli nawet jest, to nie ważne jaka, ważne jest żeby skoczyć i już. Wcale nie musisz stale żyć na najniższym poziomie rozwoju, by na nim się znaleźć. W naszym życiu pojawić się mogą po prostu sprzyjające okoliczności, sytuacje, jak przedłużające się problemy w związku, w pracy, przedłużający się stres, kłopoty finansowe, depresje, przeciążenia, lęki. One wszystkie wpływają destrukcyjnie na twoje poczucie bezpieczeństwa. Ciało migdałowate, najbardziej prymitywne oprzyrządowanie twojego mózgu przejmuje kontrolę nad twoim postępowaniem zawsze wtedy, gdy poczujesz się zagrożony. To ono przeniesie cię niezauważalnie w przestrzenie instynktów pierwotnych niezależnie od tego, co będziesz na ten temat myśleć, jak usprawiedliwiać, bądź po prostu uzasadniać swoje postawy. Na tym poziomie szeroki tunel, bezdenna studnia niezaspokojonych potrzeb emocjonalnych z dzieciństwa pociągnie cię ku ograniczającym wzorcom dzieciństwa ku prymitywnym i nieskutecznym próbom ich kompensacji. Zniechęcam do ocen, szukania tzw. postracjonalizacji takich postaw. Wystarczy, że uznasz i uświadomisz sobie źródło takich impulsów. Nie chodzi o szukanie usprawiedliwień, nie ma sensu biczowanie kogokolwiek pod pręgierzem moralnym, ale o świadomość, która jest wolna od ocen i osądów.
GAŁĄZKA NA WIETRZE
Nawet na wyższych poziomach rozwoju zwanych w moim zestawieniu Etapem Człowieka Plemiennego i Wojownika, falowanie przedmiotu i podmiotu naszych wyborów i preferencji seksualnych jest cechą dla tych poziomów reprezentatywną. Ludzie doświadczają zmienności w zaangażowaniu w wyłączność i wierność swoim wybrankom. Nierównowaga okazuje się być dość powszechnym, acz przeczącym stałości przejawem homeostazy systemu, jaki tworzymy w naszych parach. Raz mamy dostęp do podjętych wspólnie decyzji i zobowiązań, a innym razem z siłą wodospadu od nich odpływamy, porzucamy i skaczemy w ramiona kogoś innego. Towarzyszą temu również stany zaburzeń wewnętrznych wywoływanych nieświadomie przeżywanymi czynnikami zewnętrznymi. Na tych niskich poziomach rozwoju to właśnie te czynniki zewnętrzne działają jak spust dla naszych zaszłościowych, niezaopiekowanych uwarunkowań. Brak stabilnej bazy ukonstytuowanych wartości tłumaczymy, z wykorzystaniem niezliczonych memów społecznych jakimi jesteśmy przez całe życie zalewani, romantycznością, radością życia, wyzwoleniem, czyli niczym innym, jak podszywającymi się pod prawdziwe wartości złudzeniami, które przy bliższym i bardziej świadomym wglądzie okazują się zwykle tzw. mechanizmami ucieczkowymi, wyparciami, kompensacjami, automatyzmami w służbie ograniczających wzorców.
DOJRZAŁOŚĆ EMOCJONALNA
Dopiero na poziomie Etapu Człowieka Społecznego zaczynamy docierać do swoich głębokich, podświadomych wartości, integrować je i z ich poziomu przejawiać się w różnych aspektach życia, również w wymiarze własnej seksualności. Pojawia się w nas naturalna odpowiedzialność za siebie, za rodzinę i za relacje, jakie tworzymy. Małżeństwo, albo związek partnerski zaczynamy traktować jako doświadczenie mogące w najbardziej pełnym wymiarze ubogacać nas wzajemnie, rozwijać, budować, dopełniać również te aspekty osobowości, które zostały okaleczone w naszym dzieciństwie. W ten sposób relacja dwojga ludzi jawi się jako platforma, na której możemy rozwijać się razem, ale też osobiście w najlepszy możliwy sposób. Wychodząc z poziomu „my”, możemy nie tylko zadbać o nasz związek, ale również w najbardziej skuteczny sposób zapełnić te studnie, o jakich już wcześniej pisałem. Dzięki temu naturalnie rozwijać się w nas zaczyna skłonność do indywidualizowania seksualności. Z popędów, impulsów, napięć, które potrzebują natychmiastowej ulgi, nasza seksualność przeradza się w coś pięknego, intymnego, wzajemnego, staje się ważnym czynnikiem kształtowania naszych osobowości.
INTYMNA WIĘŹ
Na kolejnym poziomie, który reprezentuje Etap Człowieka Wspierającego, otwieramy się na siebie, poznajemy, zagłębiamy we wspólnym doświadczeniu bycia razem. Naturalnie towarzyszyć temu zaczyna wzajemna potrzeba wyłączności, niknie tendencja do znajdowania na zewnątrz obiektów służących rozładowywaniu wewnętrznych napięć. Poligamia przestaje być tematem, wykrętem, uzasadnieniem, a monogamia bolesnym i ciążącym wyrzeczeniem. Rozwijająca się empatia, wzajemność, rozumienie, stałość, miłość wyższego rzędu działają stabilnie, budują zaufanie, dają poczucie radości wzajemnego dziania się, szczęścia dzielenia się sobą, dawania, wymiany, sensu i znaczenia najwspanialszego doznania w życiu, jakim jest para ludzi świadomie idących razem ku coraz głębszemu samopoznaniu.
STRAŻNICY MIŁOŚCI
Najwyżej znajduje się Etap Człowieka Świadomego. Opisane na poprzednim poziomie cechy relacji pogłębiają się coraz bardziej. Wspólny system wartości, wspólna tożsamość relacji z jednoczesnym zachowaniem integralności na poziomie osobistym. Wzajemna, systematyczna uważność na siebie, wzajemna odpowiedzialność i dbałość o poczucie bezpieczeństwa drugiej osoby. Na tym poziomie pojawia się też to, co chyba najważniejsze, a mianowicie rosnąca harmonia w odniesieniu do sensu i znaczenia życia razem w kontekście wspólnego przemierzania skończonej drogi naszej ludzkiej egzystencji, przepełnionej przygodami podróży przez nieznane i w nieznane.
WSPÓLNE DZIEŁO ŻYCIA
Trochę to może niestandardowy tekst o seksualności człowieka. Może nie takiej treści się spodziewałeś/łaś siadając do jego lektury. Pracując z moimi klientami daję im szansę na wspólne, głębokie doświadczenie ich jako pary. Trafiają do mnie w którymś z okresów przełomowych, w jakimś trudzie, bólu, na krawędzi rozstania, w kryzysie, po zdradzie. Ten ciężki czas postrzegam jako okoliczność pozytywną, choć im wcale się on z niczym pozytywnym nie kojarzy. Jednak to na tym rozdarciu, na ranie, swoistym rozwarstwieniu możemy budować. To owe popioły mogą stać się źródłem energii rozwoju, to na nich mogą zacząć kiełkować takie zasoby relacji, jak siła, zrozumienie, otwartość, czułość, empatia i miłość. To dzięki doświadczonym popiołom oboje mają szansę uruchomienia osobistych i wspólnych mechanizmów wewnętrznego bezpieczeństwa. Ze związku, który zaczyna się świadomie rozwijać może wyniknąć bardzo dużo dobrego dla obojga w temacie najpełniejszego rozwoju osobistego. Związek rozwijających się razem ludzi ma szansę stać się najskuteczniejszym narzędziem terapeutycznym każdego z nich z osobna. W związku dwojga ludzi tkwi zwykle niewykorzystany potencjał realnego wpływu na kształtowanie jakości naszego ludzkiego świata. W świadomej relacji pulsuje niespożyta moc rozwoju prowadzącego ku najwyższemu z poziomów, który określam Etapem Człowieka Świadomego. A co z seksualnością na tym Etapie? Osiąga swoją pełnię stając się fizyczną emanacją esencji człowieczeństwa, naszej najgłębszej duchowości.